Wanneer u spreekt
over de ziel, over het verleden
waar kijkt u dan naar
U spreekt met klare stem
duidelijk en zielsgraag
tegels breken en glazen dof
U houdt me in uw ban
Vlieg naar de deur
Geen hart in de hand
Waar laat u me deze keer weer vallen
De woestijn daagt niet uit
U bent nu al kurkdroog
Denk de sahara leeg
Met uw dronken spiel
krijgt u vast wel een kameel
of een steen toegeworpen
Eet mij dan op
Een bloem op mijn kop
Dan cactus ik stiekem weg
Mijn naalden tegen de huid
veilig en warm
Het water in de droogte
De citroen in de smakeloosheid
Zuurtegraad onbereikbaar
Houdt u nog van mij
De hand weg
De zon op
Vaarwel lief
Vaarwel mijn lief
Tot dan, splits jij nog eens een zee voor mij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten