Vijftien maanden. Dat is wanneer de problemen beginnen.
Zegt ze terwijl ze een peuk onder haar voet dooft
‘t Is altijd fijn. Simpel. Weet je.
En dan zijn er de anderen.
Die vind je best wel leuk.
Dat ene moment, die kleine twijfel.
En zit je op de bus te wachten
maar klikken je knieën in protest
Kijk je even om te zien of-ie nog, ja hoor hij ook.
En wat moet je dan met die
Die vindt je best wel leuk.
kennis
Dus houd ik me vast bij mijn oren
Verander in marmer
Wacht tot de tijd het getij
De maan weer knipoogt
Standbeeld ik zo koud
Dat de zon me kraakt
Voel ik niet.
zegt ze onder haar donkere bril.
Een zucht. Ach.
Je bent nog zo
Klein. En lief.
Wil je wel
Ja, vrijen. Maar echt zoenen,
aardebrekend en dijenschuddend,
daar ben je toch
misschien ja
jong.
Een slok espresso.
Een klop, op de schouder, kop op.
Stoel schuiven, heupwiegend
Schaterend schitteren
de hoek om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten